Η «ιστορική μάχη» για την κ. Λόπεζ

Ημερομηνία: 13.07.2010 | 01:41
Η «ιστορική μάχη» για την κ. Λόπεζ
Του Νίκου Στέλγια
Ήταν μια «μάχη» η οποία είναι σίγουρο ότι θα μείνει στην ιστορία. Εδώ και λίγες εβδομάδες η Κύπρος, η Ελλάδα και η Τουρκία ξέχασαν όλες τις επείγουσες κοινωνικές υποθέσεις και επικεντρώθηκαν σε μια από τις μεγαλύτερες «επικοινωνιακές μάχες» του 21ου αιώνα.

Τι και αν ο 75 ετών συνταξιούχος κύριος Κώστας γονάτισε στο Σύνταγμα μπροστά στα ΜΑΤ με δάκρυα στο πρόσωπο; Τι και αν εκλιπαρούσε για να μην γίνει δεκτή η νέα ασφαλιστική τροποποίηση; Ποιος νοιάζεται για την κύρια Αϊσέ που έχασε τους δυο υιούς της στην ατέρμονη εσωτερική διαμάχη της Τουρκίας; Τι και αν πονάει; Ποιος νοιάζεται; Εμάς μας ενδιαφέρει η κ. Λόπεζ, τα πλούσια προσόντα της και το γεγονός αν θα επισκεφτεί ή όχι ένα δήθεν ξενοδοχειακό σύμπλεγμα…

«Είναι εθνική υπόθεση» φώναζε μια Ελληνίδα κυρία από ένα μεσημεριανό τηλεοπτικό παράθυρο την προηγούμενη εβδομάδα. Φαίνεται ότι την ίδια ακριβώς άποψη είχαν και πολλοί Τούρκοι των οποίων τα πληκτρολόγια πήραν φωτιά με το σύνθημα «εφόσον δεν πήραμε τη Βιέννη θα πάρουμε την Λόπεζ!» Και όμως… Τι είδους απερίγραπτη απογοήτευση ήταν αυτή που τους περίμενε στο τέλος!
Τι φοβερή καλλιτέχνιδα αυτή η κ. Λόπεζ! Κατέφερε να ξεσηκώσει σχεδόν 100 εκατομμύρια ανθρώπους (σ.σ. 80 εκατομμύρια Τούρκοι, 20 εκατομμύρια Έλληνες σε ολόκληρη την υφήλιο).

Πρώτα ξεσηκώθηκαν οι Τούρκοι. Οι πρώτες ημέρες του Ιουλίου ήταν οι ημέρες της «μεγάλης νίκης» του τουρκικού έθνους. Οι λεγόμενοι υπουργοί ακύρωσαν όλα τα προγράμματα τους και άρχισαν να χορεύουν στα γραφεία τους στους ρυθμούς της κ. Λόπεζ. Ένας από αυτούς είχε την φοβερή ιδέα να στρατολογήσει ολόκληρο φωτογραφικό συνεργείο με μοναδικό στόχο την φωτογράφιση του δίπλα στα οπίσθια της κ. Λόπεζ. «Θα δείξω το μεγαλείο μας», ακούστηκε να φωνάζει με τις ώρες στην γραμματέα του.

Στη λεγόμενη «ΤΔΒΚ» το πάρτι που στήθηκε για την κ. Λόπεζ ήταν στην κυριολεξία το έλα να δεις… Η ψευδοχλιδή σε όλο το μεγαλείο της…

Όμως την προηγούμενη εβδομάδα τα δεδομένα άλλαξαν. Τι και αν ξεσηκώθηκαν οι Τούρκοι για τα οπίσθια της Λόπεζ; Εμπρός Έλληνες στην αντεπίθεση της διεκδίκησης!... Τότε ξεκίνησε η νέα φάση του πανηγυριού. Κύπρος, Ελλάδα και ΗΠΑ ξεσηκώθηκαν στους ρυθμούς της κ. Λόπεζ. Ποιος μας πιάνει! Έλα Θερβάντες να δεις τις νέες περιπέτειες του Δον Κιχώτη σου! «Η Λόπεζ είναι δική μας, δεν θα περάσει», σημείωνε μια εκ των μεσημεριανών εκπομπών της ελληνικής τηλεόρασης… Έτερη εκπομπή η οποία πουλάει βιβλία τα οποία τεκμηριώνουν κατά 99,9% την εξωγήινη καταγωγή των Ελλήνων (σ.σ. προσωπικά εγώ και κάποιοι λιγοστοί φίλοι ακόμη αμφιβάλλουμε) αναφέρθηκε στον επικείμενο ερχομό της κ. Λόπεζ. Μια άλλη τοπική εκπομπή με περιεχόμενο υγείας έφτασε στο σημείο να καταραστεί σεξουαλικά τον Mark Anthony σε περίπτωση που επέτρεπε την σύζυγο του να μεταβεί στην Κερύνεια…
Και τελικά το ανανεωτικό τράνταγμα και ο εθνικός συναγερμός των Ελλήνων απέδωσαν καρπούς τους … Jennifer Lopez yok! Οι Τούρκοι πήραν αέρα κοπανιστό! Τώρα ο ελληνισμός μπορεί να αναγεννηθεί από τις στάχτες του!

«Αμάν! Να ήταν και καμία καλλιτέχνιδα! Τι και αν δεν έρθει; Δεν χάσαμε τίποτα! Έχουμε χίλιες δικές μας σαν και αυτή», υπήρξε η αντίδραση των χιλιάδων απογοητευμένων Τούρκων. Κάποιοι ξέσπασαν σε δάκρυα και λυγμούς… Κάποιοι έπνιξαν τον πόνο τους στο τούρκικο ρακί… Τελικά η τουρκική πλευρά ούτε τη Βιέννη κατάφερε να πάρει αλλά ούτε και τον ερχομό της κ. Λόπεζ. Μια μεγάλη μάχη χάθηκε… Πένθος… Μακάβριο πένθος… Θερβάντες τι έχεις να πεις για όλα αυτά;

Η «εθνική» υπόθεση Λόπεζ, εκτός από τα παρατράγουδα της, μας κόστισε. Τα Μέσα Μαζικής ενημέρωσης, οι κοινωνικοί και πολιτικοί φορείς βομβαρδίζοντας μας στην κυριολεξία με σχετικές (άσχετες) πληροφορίες μας στέρησαν πολύτιμο χρόνο τον οποίο μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε προς την αντιμετώπιση των αληθινών και όχι των εικονικών προβλημάτων αυτού του τόπου. Αντί να χασομεράμε στις οθόνες, θα μπορούσαμε να βρούμε καταφύγιο σε μια από τις πανέμορφες ακρογιαλιές αυτού του νησιού και να προβληματιστούμε για το χθες μέσα από το σήμερα (σ.σ. ένα βιβλίο είναι σίγουρο ότι θα μας οδηγούσε σε πολύ πιο βαθιές πνευματικές απολαύσεις από ότι ένα ανάλαφρο τραγουδάκι της κ. Λόπεζ).

Αντί να χασομεράμε με άσκοπα μηνύματα στο διαδίκτυο μπορούσαμε να εκφράσουμε πολύ πιο ξεκάθαρα την συμπαράσταση μας στον εργάτη και στον συνταξιούχο της Ελλάδας. Δεν έπρεπε σε καμία περίπτωση να δώσουμε εικονικές διαστάσεις στη διαφημιστική προπαγάνδα μιας λεγόμενης τουριστικής επιχείρησης χτισμένης σε κλεμμένες περιουσίες. Και επιτελούς θα έπρεπε να είμαστε πολύ πιο σίγουροι για τον εαυτό μας και τα πιστεύω μας και να μην πανικοβαλλόμαστε για τη δήθεν αναβάθμιση κάποιων δομών. 36 χρόνια ζούμε αυτό το δράμα. Πρώτα η ελληνική χούντα με τα επιτεύγματα της και μετά η επίθεση της Άγκυρας… Η ιστορική μνήμη θα έπρεπε να μας είχε οχυρώσει με κοινωνική, ταξική και προσωπική συνείδηση και αυτοπεποίθηση.

Κάποτε θα πρέπει να πατήσουμε pause στο video clip της κάθε Λόπεζ και να ξεκινήσουμε την προβολή της ταινίας της δικής μας προσωπικής και κοινωνικής ιστορικής μνήμης. Μόνο τότε θα είμαστε σε θέση να τιμήσουμε τα νεαρά παιδιά που έπεσαν για αυτό το νησί… Να είστε σίγουροι ότι μουσουλμάνοι ή χριστιανοί, η ταυτότητα δεν έχει καμία σημασία και καμία θέση στην εν λόγω προβολή...

www.kathimerini.com.cy