Η Ελλάδα του ΔΝΤ σε κοινωνική κρίση

Ημερομηνία: 09.11.2010 | 08:53
Η Ελλάδα του ΔΝΤ σε κοινωνική κρίση
Του Νίκου Στέλγια
www.kathimerini.com.cy

Το μεσημέρι της Κυριακής, οι κάτοικοι της ελληνικής πρωτεύουσας προτίμησαν να «συσπειρωθούν» στις καφετέριες και όχι στα εκλογικά κέντρα και στις κάλπες. Το βράδυ οι καφετέριες και οι δρόμοι της Αθήνας ήταν άδειοι.

Κατά τη διάρκεια της ημέρας, στους δρόμους της Αθήνας συναντούσε κανείς προβληματισμένα πρόσωπα και συζητήσεις που επικεντρωνόταν στο ένα και μοναδικό κοινωνικοπολιτικό ζήτημα της Ελλάδας, στην κατάρρευση της οικονομίας και μιας ολόκληρης κοινωνίας.

Ο προβληματισμός για την επόμενη ημέρα έλαβε διαστάσεις μετά από την ανακοίνωση των πρώτων αποτελεσμάτων και κυρίως το υψηλό ποσοστό αποχής. Κατά τις πρώτες ώρες της Δευτέρας, τα Eλληνικά Mέσα Eνημέρωσης απέφυγαν να δώσουν μια σαφή εικόνα για το γενικό ποσοστό αποχής και περιορίστηκαν σε κάποιες μεμονωμένες εκτιμήσεις. Όμως ακόμη και αυτές οι εκτιμήσεις μιλούν από μόνες τους, εφόσον το ποσοστό αποχής φαίνεται να κυμαίνεται από το 35% μέχρι και το 40%.

Ο έντονος προβληματισμός του πολίτη της Ελλάδος, το υψηλό ποσοστό αποχής, η μείωση των ποσοστών των μεγάλων κομμάτων και η ασάφεια του ελληνικού πολιτικού λόγου, σφραγίζουν το παρόν και το μέλλον μιας ολόκληρης κοινωνίας. Σήμερα, η Ελλάδα του Διεθνές Νομισματικού Ταμείου είναι αντιμέτωπη με μια βαθιά οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση. Η εμπειρία των χωρών που εγκλωβίστηκαν τα περασμένα χρόνια στις «συνταγές» του ΔΝΤ, δείχνει ότι η Ελλάδα είναι αναγκασμένη να προχωρήσει στην ανασυγκρότηση των πολιτικών της δομών. Δείτε το παράδειγμα της Τουρκίας. Η εμπειρία της οικονομικής κρίσης και των πολιτικών που επιβλήθηκαν από το ΔΝΤ οδήγησαν τα μεγάλα κόμματα της χώρας κατά την περίοδο 2000-2002 στην πολιτική λήθη. Το νέο κόμμα της χώρας, το ΑΚΠ ήρθε στο πολιτικό προσκήνιο μέσα από την οικονομική κρίση και την κατάρρευση μιας ολόκληρης κοινωνίας μετά τον μεγάλο σεισμό του Μαρμαρά το 1999.

Το δράμα της ελληνικής κοινωνίας έγκειται στο γεγονός ότι οι κυρίαρχοι πολιτικοί παράγοντες επιλέγουν να αγνοήσουν την εν λόγω πραγματικότητα. Τη στιγμή που στην πρωτεύουσα της χώρας ένας στους δύο πολίτες επέλεξε να απέχει από την κάλπη, το κυβερνών κόμμα «χάρηκε» όταν κέρδισε μερικές δημοτικές έδρες, ενώ το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης φαίνεται να ανησυχεί μόνο για το ποια θα είναι η αντίδραση του ξένου κεφαλαίου. Την ίδια στιγμή, η εικόνα της αριστεράς ήταν δραματική, μα τους κομματικούς της παράγοντες να πανηγυρίζουν για την άνοδο της τάξης του 2 ή 3%. Στο σύνολο τους, οι ελληνικοί πολιτικοί παράγοντες επιλέγουν να κλείσουν τα αυτιά τους απέναντι στην μεγάλη οργή της κοινωνίας, η οποία τον Δεκέμβρη του 2008 πλημμύρισε τους δρόμους και πόνεσε για τον χαμό ενός δεκαπεντάχρονου και των ονείρων μια χώρας. Οι πολιτικοί της Ελλάδος αγνοούν το γεγονός ότι, 36 χρόνια μετά την επέτειο του Πολυτεχνείου, το μεταπολιτευτικό καθεστώς του 1974 μετατρέπεται σταδιακά σε παρελθόν εφόσον αδυνατεί να δώσει λύσεις στα μεγάλα προβλήματα της χώρας, να εκφράσει το λαϊκό αίσθημα και να προσφέρει την αναγκαία πολιτική σταθερότητα.

Η Ελλάδα έχει βυθιστεί σε βαθιά κοινωνική, ταξική, ανθρώπινη κρίση. Η Αθήνα βιώνει έναν ιστορικό λήθαργο.

Ενώ συμβαίνουν αυτά τα ιστορικά γεγονότα στην ελληνική πρωτεύουσα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας ετοιμάζεται να μεταβεί στη Νέα Υόρκη για κρίσιμες συζητήσεις για το Κυπριακό. Ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις… Ένα κοινωνικά απονομιμοποιημένο και αποσταθεροποιημένο καθεστώς δεν είναι σε θέση να στηρίξει την προσπάθεια της Κυπριακής Δημοκρατίας για εσωτερική ειρήνη και σταθερότητα. Η κυπριακή κοινωνία στο σύνολο της πρέπει να κατανοήσει ότι στο εξής θα βασίζεται εξ΄ολοκλήρου στο δικό της κοινωνικό δυναμικό. Ελληνοκύπριοι, Τουρκοκύπριοι κι όλοι οι κάτοικοι του νησιού θα χτίσουν μόνοι τους το μέλλον αυτής της κοινωνίας. Η κοινή προσπάθεια, το ξύπνημα των λησμονημένων ανθρώπινων αισθημάτων και όχι η έξαρση των αντιδημοκρατικών, αντιουμανιστικών αισθημάτων στη Λάρνακα, είναι αυτό που τιμά αυτόν τον τόπο…

www.kathimerini.com.cy