ΤΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΣΥΝΕΙΔΗΤΕΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΕΝΕΣ ΦΩΝΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

ΤΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ
ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΣΥΝΕΙΔΗΤΕΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΕΝΕΣ ΦΩΝΕΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ
Του Νίκου Στέλγια
Περιοδικό ¨Κ¨ 31/10/2010



«Δεν αλλάζουν καθόλου τα πράγματα στην ζωή; Ο αδύνατος είναι πάντα καταδικασμένος στην μιζέρια; Ίσως μια μέρα να καταφέρουμε να κρατήσουμε το κεφάλι μας ψηλά. Τότε θα κατανοήσουμε αυτό που επιφυλάσσει η μοίρα για τον καθένα…» Δεν τα κατάφερε ο ποιητής… Δεν κατάφερε να ορθώσει το ανάστημα του στον καρκίνο. Μια αξία της σύγχρονης κοινωνίας της Τουρκίας, ο ποιητής, ο συνθέτης, ο επαναστάτης, ο τραγουδιστής Καζίμ Κογιουντζού, ο Πόντιος Καζίμ όπως συνήθιζαν να τον αποκαλούν οι φίλοι του, υπέκυψε στους φρικτούς πόνους του καρκίνου μόλις στα 34 του χρόνια.
Σε αντίθεση με τα επίσημα ανακοινωθέντα της τουρκικής κυβέρνησης, αυτοί που τον αγάπησαν γνωρίζουν πολύ καλά ότι για τον πρόωρο θάνατο του ευθύνεται η έκρηξη στο σοβιετικό εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας Τσέρνομπιλ, στα τέλη της δεκαετίας 80. Πρώτα ήρθε η έκρηξη στο εργοστάσιο. Στην συνέχεια το μολυσμένο νέφος απλώθηκε στην ευρύτερη περιοχή της Μαύρης Θάλασσας. Και ύστερα από μερικά χρόνια, στις παραθαλάσσιες περιοχές του Πόντου άρχισαν να εμφανίζονται περίεργα κρούσματα ασθενειών και ο αριθμός των θανάτων από τα διάφορα είδη του καρκίνου αυξήθηκε δραματικά.

Ο Καζίμ, το παιδί της γενιάς του Τσερνόμπιλ, άφησε την τελευταία πνοή του σε μια περίοδο που η κυβέρνηση του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΠ) δρομολογεί τα πρώτα φιλόδοξα πυρηνικά σχέδια της Τουρκίας. Την στιγμή που ο Ρετζέπ Ταγγίπ Ερντογάν και οι σύντροφοι του παρακολουθούν με ζήλο την ανάπτυξη των πυρηνικών σχεδίων της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν, οι περιβαλλοντολογικές οργανώσεις της γειτονικής χώρας κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου…

Μια παλιά, επικίνδυνη ιστορία

Στα τέλη της δεκαετίας 80΄ ο Καζίμ μετά την αποφοίτηση του από το Λύκειο άρχισε να διανύει την πιο δημιουργική περίοδο της ζωής του, γεμάτη μελωδίες, επανάσταση, εξέγερση και άρωμα Πόντου. Ο νεαρός καλλιτέχνης φιλοδοξούσε να κατακτήσει τους μουσικόφιλους της Τουρκίας και να ους παρασύρει σε μουσικές περιπέτειες οι οποίες δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν από την περίφημη περιοδεία του επαναστάτη Τσε Γκεβάρα στην Λατινική Αμερική.

Όμως το ταξίδι του Καζίμ σκόνταψε πάνω στα στενά περιθώρια της σκέψης των αξιωματούχων της Άγκυρας. Μόλις λίγους μήνες μετά την φοβερή έκρηξη στο εργοστάσιο Τσέρνομπιλ, τα μέλη της τουρκικής κυβέρνησης εμφανίστηκαν χαμογελαστοί στους τηλεοπτικούς δέκτες κάθε τουρκικού νοικοκυριού με ένα ποτήρι ποντιακό τσάι ανά χείρας. Το μήνυμα τους ήταν ξεκάθαρο: «Ο Πόντος δεν επηρεάστηκε από την θανατηφόρα έκρηξη στην Σοβιετική Ένωση και οι πολίτες της Τουρκίας μπορούν να καταναλώνουν ελεύθερα τα ποντιακά προϊόντα». Τι και αν οι ευσυνείδητοι επιστήμονες επισήμαναν ακριβώς το αντίθετο; Η τουρκική κυβέρνηση εστίαζε την προσοχή της στην προφύλαξη της βιομηχανίας του τσαγιού. Για εκείνην, η υγεία των πολιτών της βρισκόταν σε δεύτερη μοίρα… Οι μελωδίες του Καζίμ δεν θα άγγιζαν ποτέ την ψυχή της Άγκυρας…

Σχεδόν δυο δεκαετίες μετά το ρεσιτάλ των ασυνείδητων «επίσημων» τοποθετήσεων, η Άγκυρα ετοιμάζεται να προωθήσει νέα σχέδια τα οποία προβλέπουν την δημιουργία πυρηνικών εγκαταστάσεων στην Τουρκία. Η τουρκική κυβέρνηση, κλείνει τα αυτιά της στις ενστάσεις μιας σημαντικής μερίδας των πολιτών της και δηλώνει αποφασισμένη να προχωρήσει στην δημιουργία δυο πυρηνικών εργοστασίων στο βόρειο και νότιο κομμάτι της χώρας. Τα πρώτα βήματα προς αυτή την κατεύθυνση πραγματοποιήθηκαν τον προηγούμενο Μάρτιο και Ιούλιο. Στον Πόντο, το κεφάλαιο και η τεχνογνωσία της Νότιας Κορέας θα συμβάλλει στην δημιουργία ενός πυρηνικού εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Ενώ, μόλις μερικά μίλια από τις ακτές της Κύπρου, στην Μερσίνη, η Ρωσία ανέλαβε την δημιουργία του δεύτερου τουρκικού πυρηνικού εργοστασίου. Μετά τις επίσημες υπογραφές των προηγούμενων μηνών, τώρα αυτό που απομένει είναι το έργο της ανέγερσης και της ανάπτυξης των εγκαταστάσεων των πυρηνικών εργοστασίων. Οι αναλυτές προβλέπουν ότι το πρώτο εργοστάσιο θα λειτουργήσει στα τέλη αυτής της δεκαετίας.

Ας σημειωθεί ότι, στα πλαίσια των ενεργειακών και γεωπολιτικών φιλοδοξιών της, με την δημιουργία των εν λόγω εργοστασίων, η κυβέρνηση του ΑΚΠ έρχεται να κλείσει ένα μεγάλο προπαρασκευαστικό στάδιο για την μετάβαση της χώρας στην πυρηνική ενέργεια. Οι πρώτες σκέψεις προς αυτή την κατεύθυνση εκφράστηκαν ήδη από την δεκαετία 60΄ και τις δεκαετίας 80΄ και 90΄ οι Τούρκοι αξιωματούχοι ξεκαθάρισαν ότι έβλεπαν το μέλλον της χώρας τους μέσα από την ανάπτυξη της πυρηνικής ενέργειας.

Η οικολογική συνείδηση της Τουρκίας ξεκαθάρισε την αντίθεση της

Ενώ «αποχαιρετούσαν» τον Καζίμ, οι σύντροφοι του και οι πολίτες της Τουρκίας με περιβαλλοντολογική συνείδηση, ύψωσαν την φωνή τους κατά των πυρηνικών φιλοδοξιών της Άγκυρας και τόνισαν ότι η Τουρκία είναι μια χώρα η οποία μπορεί να καλύψει τις ενεργειακές της ανάγκες μέσα από εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Οργανώσεις όπως η τουρκική Greenpace έχουν καλέσει επανειλημμένως την τουρκική κυβέρνηση να προτιμήσει την δημιουργία αιολικών πάρκων και την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της ανατολικής ενδοχώρας. Όμως, η τουρκική κυβέρνηση επέλεξε να αγνοήσει το σύνολο των εν λόγω προτάσεων και εκκλήσεων της «άλλης Τουρκίας». Μάλιστα, προχώρησε στην σύλληψη ακτιβιστών που επιδίωξαν να μεταβιβάσουν στην τουρκική βουλή υπογραφές διαμαρτυρόμενων πολιτών. Έτσι, πέντε χρόνια μετά τον θάνατο του Καζίμ, 58 σύντροφοι του Πόντιου τραγουδιστή κινδυνεύουν να βρεθούν πίσω από τα σκουριασμένα κάγκελα της φυλακής για τρία χρόνια…